Terwijl de boeren geweerd worden in de Stropers, is men in het Nederlandse Marken op zoek naar een melkveehouder. Het liefst met groene vingers, want de nieuwe boer wordt tevens landschapbeheerder aldus Elsevier. Zoons willen hun vader niet meer opvolgen met als resultaat dat de boerenstand langzamerhand verdwijnt. Marken is gekend om zijn vele weidevogels, maar om die in stand te houden zijn er weiden nodig. Weiden ontstaan niet vanzelf, als de koeien verdwijnen, verdwijnen ook de weiden. Vandaar is de gemeente op zoek naar een melkveehouder met groene vingers, want naast het melken van koeien moet de toekomstige boer zorg dragen voor de weidevogels en het landschap. Dat laatste moet niet gratis gebeuren, want er kleven mooie subsidies aan vast. Voor elk nestje met grutto's of tureluurs op zijn weiland wordt 86 euro uitgekeerd en voor een kievit- of scholeksternest 29 euro. "Ik had van dit jaar in totaal 170 nestjes", zegt een boer uit de omgeving. En wie er voor zorgt dat in de winter trekkende ganzen voldoende gras vinden op de weilanden, krijgt nog eens 102 euro uitbetaald per hectare. Voor de boer is dat een welgekomen aanvulling op zijn inkomen. Voor de voorziene 50 hectare is dan een bijkomend inkomen van 15.000 euro, of 300 euro per hectare.
Deze werkwijze heeft als groot voordeel dat de overheid verzekerd is van een degelijk onderhoud van het landschap zonder dat er dient onteigend te worden. Vergelijk dat met de natuurgebieden die als compensatie voor het Deurganckdok aangelegd worden, daar spreekt men van een kostenplaatje van tussen de 300.000 en de 750.000 euro per hectare!
