De gemeente als grondspeculant

Ons huidig gemeentebestuur doet zich graag voor als sociaal voelend. Maar in de praktijk durft dat nogal eens tegen vallen. Nemen wij als voorbeeld de gronden die de gemeente verkoopt in de Pastoor van Lierdestraat. Aanvankelijk gekocht door de gemeente voor 100 fr de m² worden deze gronden nu verkocht voor minimum 4.000 fr de m². De gemeente ontpopt zich hier als een volleerd grondspeculant.
Als we maar gezond zijn, zegt Schepen De Blieck. Inderdaad, een gezonde citroen laat zich beter en meer uitpersen dat is geweten.

Magisch realisme

In het reclameblad Passe-Partout van 12 juli 2006 staat een advertentie van de politiezone Sint-Gillis-Waas-Stekene. De politie wenst over te gaan tot de aanwerving van een verkeersconsulent (m/v) en een gespecialiseerd consulent (financiën, logistiek, personeel) (m/v). Tot daar alles dik in orde met de politiek correcte bollenwinkel. Maar liefhebbers moeten wel solliciteren voor 15/03/2006. Hoe dat in zijn werk gaat weten wij niet: solliciteren voor 15/03/2006 op een advertentie van 12 juli 2006. Een ding is zeker: kandidaten voor de gevraagde job zullen over bovennatuurlijke gaven moeten beschikken. Hubert Lampo, de vader van het magisch realisme in Vlaanderen mag dan al dood zijn, zijn magisch realisme is in Stekene springlevend.

11 Juli viering

Ver van het officiële geleuter hebben wij gisteren met onze afdeling een eigen radicale 11 juliviering op poten gezet. De weergoden waren ons gunstig gezind en de sfeer was buitengewoon goed. Dat laatste zeker als u weet dat er op onze 11 juliviering meer volk was dan op de officiële viering ingericht door de gemeente.
Er werden bloemen gelegd op de graven van Dr. Geert De Rijcker en Fons Dhollander waarbij een korte redevoering werd gegeven door de voorzitter van Dr.Geert De Rijcker Kring, Ivo de Cock.
Daarna zakten wij af naar een spijshuis. Feestredenaar van dienst was Vlaams volksvertegenwoordiger Frans Wymeersch. Daarna werden de drie nationale hymnen gezongen onder begeleiding van Koen met zijn harmonica om vervolgens vergast te worden op een deugddoende maaltijd.
Een 11 juliviering die er mocht zijn en vatbaar voor herhaling.

11 Juli viering Fons Dhollander

Toespraak aan het graf van Fons Dhollander ter gelegenheid van de 11 juli viering van de Dr. Geert De Rijcker kring.

Vlaamse vrienden,

Wij staan hier bij het graf van een goede vriend en geestesgenoot, Fons Dhollander, die zijn overtuiging nooit onder stoelen of banken stak. Hij zei wat hij dacht en hij deed wat hij zei.

Zijn overtuiging staat kort en krachtig en onuitwisbaar gebeiteld in het harde arduin van zijn zerk:

Alles voor Vlaanderen en
Vlaanderen voor Christus.

Fons was zoals zijn zerk, als een onuitwisbaar vaandel dat Cyriel Verschaeve liet spreken op een van zijn redevoeringen:

“Ik ben baanbreker van gedachten,
een voorbeeld van durf.
Mijn kleuren zijn uit mij niet te slaan of te wassen,
niet te scheuren;
ik draag ze tot men mij vernietige:
ik ben een beeld van houwe trouwe!”

Stekene 10 juli 2006

11 Juli viering Dr. Geert De Rijcker

Toespraak aan het graf van Dr. Geert De Rijcker ter gelegenheid van de 11 juli viering van de Dr. Geert De Rijcker kring.

Vlaamse vrienden,

De liefde tot zijn land is ieder aangeboren zegt Vondel in een van zijn toneelstukken. Maar dat geld niet voor de Vlamingen stelde Albrecht Rodenbach.

Elders blijkt die liefde aangeboren, vanzelfsprekend, gewoon!
Bij ons moet zij aangeleerd worden, veroverd, wakker gemaakt, tot bewustzijn gebracht.

Aldus begon Anton van Wilderode zijn gelegenheidsrede, uitgesproken bij de onthulling van het Blauwvoetmonument te Roeselare in 1980 bij de 100ste verjaardag van Rodenbachs overlijden.

Zoals Rodenbach onafscheidelijk verbonden is met de Vlaamse Beweging, zo is Geert De Rijcker onafscheidelijk verbonden met het Vlaams nationalisme in Stekene. Daarom hebben wij zijn naam gekozen voor onze kring die dienst doet als culturele afdeling en seniorenwerking van het Vlaams Belang.

Vandaag staan wij bij het graf van Dr. Geert De Rijcker. Wat hij gemeen had met Rodenbach was zijn strijdvaardigheid en zijn radicalisme. Afkomstig uit Blankenberge kwam hij naar Stekene op aandringen van zijn schoonbroer Victor Leemans. Leemans bracht de Vlaamse beweging tot leven in deze grensgemeente. Geert De Rijcker gaf deze beweging politiek gestalte in het VNV in het Waasland en in Stekene.

Waar andere afdelingen van het VNV toenadering zochten en een kartel vormden met de toenmalige katholieke partij, koos Geert De Rijcker voor de confrontatie. Zijn aanpak wierp vruchten af: waar de Vlaams nationalisten bij de parlementsverkiezingen van 1936 in het Waasland 10,2% van de stemmen behaalden, was het kanton Sint-Gillis goed voor 19,10% van de stemmen.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 1938 behaalden de Vlaams nationalisten in Stekene 22% van de stemmen. Dat was goed voor 2 van de 11 te verdelen zetels. Daarmee was het Vlaams Blok (onder deze naam gingen de Vlaams nationalisten naar de verkiezingen in Stekene) de enige oppositie, want de overige 9 zetels werden ingenomen door de katholieke partij. Geert De Rijker zou net zoals Rodenbach veel te vroeg sterven op 39 jarige leeftijd.

Was Geert De Rijcker er niet geweest, was Stekene nooit uitgegroeid tot een bakermat van het Vlaams nationalisme. Daarom gedenken wij hem hier bij zijn laatste rustplaats met bloemen. Want zegt Rodenbach:

’t Verleden leeft in ons,
het Heden hoopt op ons,
de Toekomst straalt voor ons,
God zij met ons.

Stekene 10 juli 2006

Messentrekkers

Tijdens de zeeklassen ingericht door het gemeentelijk onderwijs schijnt er een en ander misgelopen te zijn. Twee jongens die deelnamen aan deze zeeklassen hebben andere jongens bedreigd met een mes. Tot zover de feiten. Verantwoordelijk voor het gemeentelijk onderwijs is in de eerste plaats het gemeentebestuur. Eerste reactie van het gemeentebestuur: deze onverkwikkelijke zaak in de doofpot steken. Dat zal natuurlijk niet lukken, gevolg: allerlei gissingen en verhalen die de ronde doen over het gebeuren. Lichtzinnig oordeel is uit den boze, wij wachten het onderzoek af en de vragen die wij schriftelijk gesteld hebben aan het college van burgemeester en schepenen (zie verder brief).

Maar toch even dit, waar het Vlaams Belang altijd de lakse houding van het gemeentebestuur ten aanzien van de misdaad op de korrel nam werden wij stelselmatig uitgelachen en tegen gesproken door het gemeentebestuur.
De resultaten zijn er naar, het misdaadcijfer voor Stekene is bijna het dubbele van andere plattelandsgemeenten.
Vroegen wij om meer interventie mogelijkheden voor de politie, was het antwoord: wij zijn tegen een politiestaat.
Pas nadat twee politie mensen gemolesteerd werden kwam er een tweede interventiewagen.
Vroegen wij om meer toezicht, was het antwoord: wij kunnen geen politieagent plaatsen achter iedere boom.
Vroegen wij om camerabewaking, was het antwoord: wij zijn tegen de schending van de privacy.
Vroegen wij een lik op stuk beleid, kregen wij als antwoord: een goed sociaal beleid is beter dan repressief optreden.
Kortom voor politie en dringende zaken was er nooit geld, voor brood en spelen des te meer. Het gemeentebestuur moet zich in de onverkwikkelijke zaak van de zeeklassen niet beklagen: men oogst wat men gezaaid heeft.